W rolnictwie fosfor wyłania się jako niezbędny pierwiastek, który uruchamia szereg podstawowych procesów prawidłowego kwitnienia roślin. Od rozwoju rozległych i efektywnych systemów korzeniowych po aktywację ważnych procesów metabolicznych, w tym artykule zapraszamy do zbadania znaczenia fosforu dla Twoich roślin.
Dowiedz się, jak ten pierwiastek, obecny w większości nawozów do kwitnienia, ale także w wielu stymulatorach korzeni, odgrywa ważną rolę zarówno w fazie wzrostu, jak i kwitnienia roślin, oraz jak jego strategiczne zarządzanie może oznaczać różnicę w jakości i plonach upraw.
Cykl fosforu
Podobnie jak w przypadku innych pierwiastków, zanim będziemy mogli użyć fosforu jako nawozu, musimy poczekać, aż Matka Natura przeprowadzi szereg procesów, aby móc wykorzystać go jako surowiec. Fosfor jest pierwiastkiem zdefiniowanym jako makroskładnik, ponieważ bezpośrednio i w dużych ilościach interweniuje w metabolizmie wszystkich roślin, a zwłaszcza w konopiach.
Cykl fosforu jest znany jako cykl biogeochemiczny i zawsze występuje w ekosystemie w zamkniętym cyklu, który jest stale powtarzany na naszej planecie. To żywe istoty żywią się fosforem, albo poprzez procesy rozkładu fosforanów, albo poprzez już istniejące skały fosforanowe.
Te fosforany wchodzą w kontakt z roślinami przez glebę. Zwierzęta żywią się tymi warzywami, które zawierają ilości fosforu, które zostaną ponownie dostarczone w postaci odchodów do podglebia, aby później zostać przetworzone przez życie mikrobiologiczne, przystosowując fosfor ponownie w postaci fosforanów, które mogą zostać ponownie wchłonięte przez rośliny, zamykając w ten sposób cykl fosforu.
Z drugiej strony, duża część tych fosforanów obecnych w podłożu jest wciągana do morza, tak że cała fauna i flora morska są nasycone tym minerałem. Fosfor powraca do środowiska lądowego poprzez dwa systemy; pierwsza, poprzez odchody ptaków morskich i ryb, które wcześniej żywiły się glonami, z których również wchłonęły fosfor do swoich organizmów. Druga metoda pochodzi z ruchów ziemi, które pojawiają się na zewnątrz, czyli ruchów płyt tektonicznych, chociaż proces ten trwa tysiące lat.
Funkcje fosforu w roślinach marihuany
Fosfor jest niezbędnym elementem odżywczym dla roślin konopi. Wiadomo, że duża część energii, którą roślina otrzymuje ze światła słonecznego, jest później magazynowana, w dużej mierze w postaci fosforu. Następnie jest on wykorzystywany do przeprowadzania różnych procesów metabolicznych, takich jak fotosynteza, będąc z kolei składnikiem DNA.
Możemy powiedzieć, że ten makroskładnik jest bardzo ważny dla rozwoju roślin na różnych etapach ich życia, niezależnie od tego, czy mówimy o kiełkowaniu, wzroście korzeni, wzroście części nadziemnej, klonowaniu czy kwitnieniu.
Rośliny absorbują fosfor w postaci jonów jednowartościowych i dwuwartościowych, chociaż najczęściej wykorzystywany przez roślinę jest jon jednowartościowy, który będzie mniej lub bardziej dostępny w zależności od zakresu pH podłoża. Im wyższe pH, tym mniej roślina będzie absorbować ten składnik odżywczy, powodując, że będzie wykazywać oznaki niedoboru.
Dzięki wchłanianiu tego makroskładnika rośliny mogą wykonywać różne działania biochemiczne, takie jak oddychanie, oprócz syntezy białek wraz z węglowodanami. Jego funkcje przekładają się na:
• Większy rozwój korzeni.
• Lepsze wykorzystanie wody w podłożu.
• Stymulację ogólnego wigoru rośliny marihuany.
• Tworzenie bardziej wytrzymałych łodyg.
• Większą odporność na mróz, ataki owadów i choroby.
• Czas trwania okresu wegetatywnego jest znacznie skrócony ze względu na eksplozję wegetatywną wywołaną szybkim wzrostem korzeni. Możesz przejść do okresu kwitnienia wcześniej, a w konsekwencji całkowity czas potrzebny do uprawy konopi zostanie skrócony.
• Zwiększenie produkcji i poprawa jakości pąków i nasion.
• Bezpośredni wpływ na produkcję węglowodanów, poprawa produkcji cukrów i skrobi, produkcja owoców lepszej jakości.
Niedobór fosforu w roślinach marihuany
Słaba asymilacja fosforu – lub jej brak – spowoduje niedobór tego pierwiastka. Podobnie jak azot, ten składnik odżywczy jest mobilny, co oznacza, że łatwo przemieszcza się w ciele rośliny, przemieszczając się do obszarów o największej aktywności, takich jak najmłodsze liście.
Kiedy ten pierwiastek przemieszcza się z najstarszych liści do najmłodszych, te pierwsze cierpią na chlorozę, żółknąc. Najstarsze i najniższe liście rośliny działają jak rezerwa składników odżywczych, które roślina wykorzysta w razie potrzeby.
W miarę rozwoju niedoboru chloroza będzie rozprzestrzeniać się w roślinie, wpływając na wszystkie liście i żółknąc. Jeśli nie zostanie to naprawione, roślina dozna masowego opadania liści, co pozbawi ją liści, które mogłyby wykonywać jej podstawowe funkcje, i będzie musiała zmierzyć się z przedwczesną śmiercią.
Brak tego pierwiastka wpływa na roślinę w następujący sposób:
• Opóźniony wzrost mniejszych liści.
• Łodygi, ogonki liściowe i inne części rośliny zmieniają kolor na fioletowy.
• Końcówki starszych liści mają kształt pazurów i ciemnozielono-niebieski kolor.
• Najbardziej dotknięte liście tworzą nekrozę, przyjmują kolor fioletowo-brązowy, wysychają i marszczą się, a na końcu opadają z rośliny.
• Pąki są mniejsze i nie rozwijają się tak, jak powinny.
• Rośliny są bardziej podatne na wszelkiego rodzaju infekcje, niezależnie od tego, czy są one spowodowane chorobami, grzybami czy owadami.
Jak leczyć niedobór fosforu?
• Musimy regulować pH podłoża w zakresie od 5,5 do 6,5 w zależności od rodzaju użytego podłoża; w hydroponice zakres będzie się wahał od 5,5 do 6,2 w zależności od fazy uprawy.
• W przypadku nadmiaru innych pierwiastków, takich jak cynk lub żelazo, fosfor zostanie zablokowany. Aby usunąć blokadę, należy wykonać płukanie korzeni o stabilnym pH zgodnie z fazą wzrostu, a następnie wykonać lekkie nawadnianie zrównoważonym nawozem bogatym w fosfor.
• Nawozy, których należy użyć, aby rozwiązać niedobór, mogą być organiczne lub mineralne, przy czym minerały są najszybciej wchłaniane przez roślinę.
Nadmiar fosforu
Nadmiar fosforu wpływa na roślinę, blokując wiele innych pierwiastków odżywczych, takich jak wapń, miedź, żelazo, magnez i cynk, przy czym cynk jest najłatwiejszym do zablokowania mikroelementem. W ten sposób należy zwracać uwagę na niedobory innych pierwiastków, aby poznać powagę nadmiaru fosforu.
Jeśli występuje nadmiar tego pierwiastka, należy umyć korzenie wodą co najmniej 3 razy większą niż pojemność doniczki. Woda do mycia może składać się z mieszanki wody z enzymami (które działają jak rozbijacze soli), aby ułatwić czyszczenie, ze stabilną wartością pH zależną od etapu życia rośliny, która ma zostać poddana leczeniu.
Oto niektóre objawy nadmiaru fosforu:
• Ciemne lub fioletowe zabarwienie: Liście mogą mieć ciemne lub fioletowe zabarwienie, szczególnie na krawędziach.
• Opóźniony wzrost: Wzrost roślin może być spowolniony, a nowe liście mogą być mniejsze niż zwykle.
• Niedobór cynku: Nadmiar fosforu może zakłócać wchłanianie cynku, co może skutkować objawami niedoboru cynku, takimi jak żółknięcie między żyłkami liści.
• Chloroza: Liście mogą wykazywać chlorozę, która objawia się uogólnionym żółknięciem, chociaż żyłki pozostają bardziej zielone.
• Problemy z mikoryzą: Nadmiar fosforu może zakłócać tworzenie się mikoryzy i symbiotycznych powiązań między korzeniami roślin a pożytecznymi grzybami. Może to negatywnie wpływać na wchłanianie składników odżywczych.
• Akumulacja fosforu w glebie: W glebach z nadmiarem fosforu rośliny mogą wykazywać objawy toksyczności, nawet jeśli są dostarczane w normalnej ilości tego pierwiastka.
Ważne jest, aby pamiętać, że te objawy mogą się różnić w zależności od odmiany, którą uprawiasz i oczywiście warunków, w jakich znajdują się Twoje rośliny. Uważna obserwacja i monitorowanie zdrowia roślin są niezbędne, aby określić obecność nadmiaru fosforu i odpowiednio dostosować praktyki nawożenia.
