Kompletny przewodnik przycinania marihuany.
W świecie hodowców konopi przycinanie (ang. pruning) to sztuka, która potrafi zdecydowanie zwiększyć plony oraz podnieść jakość suszu. Każda roślina charakteryzuje się innym sposobem wzrostu, a techniki przycinania muszą być dopasowane zarówno do warunków uprawy (indoor czy outdoor), jak i charakterystyki konkretnej odmiany. Warto podejść do tego ze świadomością – nie każda metoda sprawdzi się na każdej roślinie, a czas i sposób przycinania mają kluczowe znaczenie.
Co to jest przycinanie i po co się je stosuje?
Przycinanie jest praktyką starą jak rolnictwo – polega na selektywnym usuwaniu części rośliny w taki sposób, by maksymalizować jej produktywność i kierować wzrostem. W konopiach przycinanie pozwala nie tylko zwiększyć liczbę pąków, ale również poprawić ich dostęp do światła i powietrza, co wpływa na ich jakość. To szczególnie ważne w gęstych uprawach, gdzie konkurencja o światło bywa intensywna.
Narzędzia – co jest niezbędne do przycinania?
Za podstawowe narzędzia uznajemy ostre nożyczki (do bonsai, z końcówką płaską lub zaokrągloną) oraz – przy bardziej precyzyjnych zabiegach – skalpel. Ostrość narzędzi zapobiega płaczącym, nierównym cięciom i chroni przed stresem roślin. Nie mniej ważne jest regularne dezynfekowanie alkoholem – nawet jeśli wirusy w konopiach występują rzadko, warto zapobiegać ich przenoszeniu. Do technik modelujących roślinę (np. LST) przydają się druty i paliki, a do zabezpieczania delikatnych miejsc – taśmy klejące. Warto mieć zestaw w „hodowlanej skrzynce pierwszej pomocy”.
Główne techniki przycinania (krótki przegląd)
Poniżej znajdziesz szczegółowo opisane i pogłębione techniki – kiedy i jak je stosować, jakie są zalety oraz co najczęściej poprawia ich skuteczność.
1. Apical Pruning (Obcinanie Wierzchołka).
To jedna z podstawowych metod – chodzi o obcięcie wierzchołka głównego pędu, czyli tzw. „apical bud”. Dzięki temu hormony hamujące wzrost w węzłach bocznych są zmniejszone, przez co zyskujesz co najmniej dwa nowe pędy, a roślina staje się bardziej krzaczasta i rozgałęziona.
Najlepszy moment to faza wzrostu i minimum trzy węzły od ziemi. Apical pruning zwiększa liczbę pąków i ich dostęp do światła, co jest korzystne zarówno w indoorze, jak i outdoorze – przy odrobinie czasu po zabiegu roślina rozwinie się równomiernie, a plon może wzrosnąć.
2. Lollipop Pruning („Lizakowanie”)
Ta metoda polega na usunięciu dolnych gałęzi, które i tak niewiele dają – często znajdują się w cieniu i zasysają składniki, a produkcja pąków w nich jest słaba. Usuwając je, pozwalasz roślinie skupić siły na górnej części, gdzie wykształcają się największe i najsilniejsze pąki. W uprawie indoor poprawia się także cyrkulacja powietrza wokół łodyg, zmniejsza ryzyko pleśni, a roślina rozwija się wyraźniej i estetyczniej.
3. FIM Pruning.
To sposób „na pół gwizdka” – zamiast obciąć czubek całkowicie, odcinasz jego ok. ⅔. To doprowadza do uwolnienia większej liczby pędów bocznych (zwykle dwa, czasem nawet więcej) z jednego węzła. Roślina zyskuje większą liczbę punktów kwiatowych, a przy tym zachowuje zwartą kompaktową formę – idealną tam, gdzie przestrzeń jest ograniczona.
4. LST (Low-Stress Training).
Ta metoda to przycinanie „bez cięcia” – polega na delikatnym wyginaniu i opinaniu gałęzi, by rozłożyć roślinę poziomo. Dzięki temu światło dociera do wszystkich pędów w równy sposób, a roślina przybiera kształt wachlarza, co sprzyja wyrównanemu wzrostowi i zwiększonym plonom.
Pierwszym krokiem jest zwykle apical pruning, potem wyginamy pędy za pomocą drutów i palików. Technika jest stosowana od wczesnej fazy wzrostu i pozwala osiągnąć wiele konopi z jednej rośliny o zrównoważonym rozwoju.
5. RIB („Right, I Burned it”).
To metoda, która wyewoluowała „z przypadkowej pomyłki” – kiedy czubek pąka został przypalony, roślina reaguje intensywnym rozrostem komórek i tworzeniem kaliksów w miejscu uszkodzenia. Odpowiednio kontrolowane, lekkie przypalenie wierzchołka może doprowadzić do większych pąków, przyspieszonego kwitnienia i lepszego plonu. Technika wymaga precyzji („nie za mocno”) i sprawdza się najlepiej w odmianach hybrydowych. Warto przeprowadzić eksperyment na jednej roślinie przed zastosowaniem w całym growroomie.
6. Super Cropping.
Tutaj nie tniemy – zamiast tego, lekko zgniatamy łodygi (za pomocą palców), by nawołanie hormonu auxyny rozłożyło się bardziej równomiernie po roślinie. W efekcie uzyskujemy grubsze pędy i mocniejsze pąki. Technika sprzyja również kontroli wysokości w growboxie. Przy złamaniu łodygi – nie panikuj: użyj taśmy, by zabezpieczyć ranę, a łodyga sama się zagoi i wzmocni.
7. Pinching (Stem Pinch).
Ta metoda to delikatne naciśnięcie łodygi palcami aż poczujesz jej „chrupnięcie”. Skutkuje to podziałem apikalnego wzrostu i wywołaniem wzrostu bocznych gałęzi. Jest mniej inwazyjna niż super cropping i dobrze działa we wczesnej fazie wzrostu – warto zacząć po trzech węzłach i dać roślinie czas na regenerację.
Odmiany automatyczne – dlaczego ich nie przycinamy?
Rośliny automatyczne, dzięki genetyce Ruderalis, kwitną niezależnie od długości światła w panie – ich etap wzrostu to zaledwie 3–5 tygodni. Jakiekolwiek przycinanie byłoby stresem, który nie zostanie skompensowany przed rozpoczęciem kwitnienia – w najlepszym wypadku obniży plon, a w najgorszym – doprowadzi do zahamowania rośliny. Dla odmian automatycznych polecam uprawę bez przycinania, dopóki nie rozumiesz, jak dana odmiana reaguje na ograniczony czas wzrostu.
Która technika najlepiej się sprawdzi?
Wszystko zależy od odmiany, warunków uprawy oraz Twojego planu. Oto kilka wskazówek:
Jeśli chcesz uzyskać więcej pąków z jednej rośliny – stosuj apical pruning lub FIM.
• W warunkach ograniczonej przestrzeni (growbox, indoor) – LST i super cropping są świetne do równomiernego wykorzystania światła.
• Gdy masz doświadczenie i chcesz eksperymentować – RIB oferuje potencjalny bonus plonów, choć wymaga precyzji.
• Jeśli zdecydujesz się na lollipop, Twoja roślina będzie czystsza, zdrowsza i łatwiejsza do obsługi.
• Odmiany automatyczne to rośliny do modelowania poprzez selekcję genetyki, nie przycinanie.
Co warto zapamiętać?
• Zawsze dezynfekuj narzędzia, by uniknąć infekcji.
• Obserwuj roślinę – każda odmiana reaguje inaczej.
• Daj czas na regenerację– przycinanie nie powinno nakładać się na kwitnienie.
• Zacznij od jednej rośliny – testuj techniki zanim zastosujesz je na całej uprawie.
• Wiedza ponad wszystko – doświadczenie to najlepszy nauczyciel, a każde przycinanie daje nowe obserwacje i wnioski.
